Müge 1
“AKTARIMI ÇÖZÜMLEME VE BİTEBİLEN
ANALİZ”

Müge ARSLAN ÇELİK

“Aktar ımı Çözümleme ve Bi tebilen Analiz”

Klas ik ps ikanali t ik kuramda ps ike tasar ı s ı
ödipali te üzer ine kurulmuş tur . Gövdes i zaman
zaman mi tolojiye, fel sefeye, et iğe, biyolojiye,
sosyolojiye, ant ropolojiye dayayan teor ide,
somut luk önemli bi r yer kaplamaktadı r . Ardı ş ık,
peş peşe giden, zaman ve mekanın unsurunda
oluşan/ inşa edilen her şey; semptom, güncel,
t ravma, hikaye, rüya anlat ı s ı vüb. gibi somut luk
oluş turabili r . Sc i insanın en kudret li kapas i tes inin
imgeleme ve hikaye oluş turma kapas i tes i olduğunu

iler i sürmektedi r . Klas ik ps ikanalizdeki

farklılıklar ın matemat iği s i s temi üzer ine kurulmuş
ps ike tahayyülünde o halde, hep somut nesne ve
onunla bağlant ılı somut arzunun kar ş ımıza
ç ıkacağını öngörebili r iz. Sal t Cinsel İnşa i se,
somut luğu/ hikayeyi /nesneyi kı sacas ı has tanın
endoakt ivi tes inin get i rdiği her malzemeyi,
bi rbi r inin rezonans ı olarak kabul etmekte ve
terapöt ik iht iyaç / regresyon i ç in ziyaret edilecek
ama sonras ında ger ide bı rakılacak ara durak olarak
görmektedi r . Latent-eş c insel ps ike tasar ımını
kendi s ine ruhsallık söylemi olarak merkeze alan
Sc i’de zamandı ş ı, tüm düzlemlerde i ş leyen öznel
seksüel kurgu mevcut tur . O halde, her zaman her
yerde tekrar layan öznel s t ilin dı ş ına ç ıkabilmes i
i ç in anali s t in, kendi s ini soyut bi r seksüel imgeye,
has taya ps ikanali t ik deneyim yaşatacak sel f
tasar ımına dönüş türmes i önemlidi r .

Tüm somut luklar ı geç i c i olarak askıya almayı tekli f
eden bu çalı şmada, analizanın endoakt ivi tes i odada
kendi s ini i ş letemeyecekt i r . Çat ı şmalı alanlar
yaratmak, mekan oluş turmanın dolayı s ıyla anali s t i
zamanın bi r unsuru yapmanın bi r yoludur . Freud,
analiz sürec indeki di renç ler in ana baş lıklar ını;
dür tüler in evc illeş t i r ilmes indeki zor luklar ,
kadınlardaki peni s hasedi, erkeklerdeki er il aş ı r ı
telaf i olarak bet imlemi ş t i r . İ s ter biyolojinin

kökensel kayas ı, i s ter ruhsallıktaki

tanımlanamayan, çözümlenemeyen kı s ım ( düş
naveli, Lacan’ın ger çeği, Bion’un O’ su vb. ) ol sun

Sc i kavranamayanın ama hep hi s sedilenin; latent-
eş c insel i ş leyen i ç i ş leyi ş olduğunu iler i

sürmektedi r . Somut olan her şeyi (anne, baba,
,infant , dı ş koşullar...) de i ç dünyayı sansür leyerek,
bilince gelmeden i ş letmeye yarayan unsur lar olarak
görmektedi r . İ ç i ş leyi ş in merkeze alınarak yapılan
ruhsal çalı şmayla, c ins iyet i c insellikten bağıms ız
tutarak, has tayı somut anali s t ten kur tararak ve
ahlakı dı şar ıda bı rakarak sürdürülebili r bi r imge
çalı şmas ıyla, bi tebilen analizler mümkün olacakt ı r .

Anali s te somut lukla temas etmek i s teyen
analizana, somut luk i ç inde kalarak yapılan
terapöt ik etkinlik s ını r lı olacakt ı r . O zaman odada
di renc in, yapılamaz, er i ş ilemez gibi hi s set t i renin;
anali s t in kendi endoakt ivi tes ini askıya almas ıyla,
ruhsal ç ıkar ını doyurmadan imt ina etmes iyle
ili şkili bi r mesele olduğu düşünülebili r .