Tasarlama Arzusu ve Yeniden Sahneleme

Begüm 1
Tasarlama Arzusu ve Yeniden Sahneleme

Klas ik ps ikanalizde imge; söz önces i,

immatür /olgunlaşmamı ş bi r düzeyde ele alını rken,
SCİ imgeyi; mature yani olgun, doğumdan i t ibaren
var olan ve i ş leyen seksüali tenin yapı taş ı olarak
görür . İnsanın en s ık yapt ığı akt ivi te imgelemekt i r .
Burada öznenin non- verbal soyut lama becer i s i;
zamandı ş ı, geli ş imsel süreç lerden ve mekandan
dolayı s ıyla bakımveren ili şki s inden bağıms ız, sal t
c insellik olarak tar i f edilebilecek bi r i ç i ş leyi ş
s t ilidi r ve ps ikenin zeminini oluş turan bi r kavram
olarak okunmaktadı r . İmgelemenin ürünler i
aras ında; aktar ım, rüya, güncel, öykü, semptom,
anali s t le araya gelen vb. sayılabili r . Dolayı s ıyla
imgeleme yalnızca bi r düşünsel faaliyet değil, aynı
zamanda seksüel bi r i ş leyi ş t i r . Klas ik ps ikanalizde
aktar ım, bi reyin geçmi ş ili şkiler ini anali s t ile
yeniden kurmas ı üzer inden değer lendi r ili rken, SCİ
aktar ımı; analizanın, latent-eş c insel i ş leyen
endoakt ivi tes inin, anali s t i somut laş t ı rarak/arac ı
kılarak, kendi s ine zamandı ş ı imgeleme faaliyet ini
sürdürmek i ç in yaratmak i s tediği güç lü bi r hi s s iyat
olarak okumaktadı r . Metafor ik bi r tasar ımsal
enses t olarak kendi s ini sahnelemek i s teyen i ç
i ş leyi ş te, analizanın sahnelemeler inin al t ındaki
düzlemler aras ı rezonans ı bulunan öznel seksüel

kurguyu görmek önemlidi r .

SCİ kar ş ı aktar ımı, anali s t in endoakt ivi tes i

üzer inden okur ve anali s t in kendi

otops ikanali t ik çalı şmas ını detaylandı racak bi r
alan yaratmas ı tekniği üzer inden çalı şmalar
yapar . Klas ik ps ikanali t ik teknikteki arzu
çalı şmas ı yer ine anali s t endoakt ivi tes ini kendi
otops ikanali t ik alanında çalı ş t ığında odada
somut iki ki ş inin, anali s t ve analizanın var lığı
yer ine sel f-tasar ımı /ego, sel f / sel f-tasar ımı
imgeler i oluş turulmas ı hedef lenecekt i r . Bu
sayede t rans ferans ve gös tergeler inden bi r i olan
semptomat ik görünüm s ını r lanabili r çünkü
analizanın non-verbal endoakt ivi tes i
somut layabileceği bi r ki ş iye ulaşmaktan çok
kendi i ç dünyas ıyla meşgul olmaya baş layabili r .
Burada analizanın verbal olmas ıyla kas tedilen i ç
i ş leyi ş ini kogni t i f olarak bilmes i değildi r ,
ps ikanali t ik deneyime dönüş türmes idi r . Başka
bi r deyi ş le odanın, anali s t in ve analizanın

otops ikanali t ik çalı şma alanlar ına

dönüş türülmes i i ç in anali s t , hem kendi s inin
hem de has tas ının her zaman her yerde olan
otoerot izminin i ş leyi ş s t iller ini okumas ı ve
has tanın egosu/ sel f tasar ımı aras ında rezonans

yapt ı rmas ı önemli olacakt ı r .