Orkun Yontar, Hazal Çelik
Özet:
Schreber vakasını ele alırken maternal non-kapasitenin, fallik imgenin oral dönemdeki işlevini ve protez kavramını anlatmak, psikoseksüel görünümlerin gelişimsel, hiyerarşik ilerleyişini değil de, bir arada ve iç içe olduğunu vurgulamak istiyoruz.
….
Klein’in bebeğin soyut imgelem kapasitesi vurgusu ve ödipal çatışmayı kısmi nesnelerle oral dönemden başlatması, Salt Cinsel İnşa psikanaliz okumasının infantın, maternal non-kapasiteyi ve fallik imgeyi yaratabilme kapasitesiyle doğduğu hipotetik görüşüyle örtüşmektedir.
…..
Salt Cinsel İnşa, somut anne, meme ya da baba, penisi imge olarak kavrar. Maternal non-kapasite kişinin doğuştan getirdiği bir imgeleme becerisidir ve kendi ruhsallığını inşa etmesi için gereklidir. Bilinçdışı yapılanmanın yani cinsel kapasitenin kendini başlatma(varoluş) becerisidir. Meme, natürü gereği kesintili ve sınırlı işleyiş doğasına sahiptir. İmge de düzensizlik, eksiklik ve de yok olmaya karşı oluşturulmuş cinsel yanıttır.
…..
Psikanaliz literatüründe doğum öncesinde babayla kurulmuş psikoseksüel ilişkiyi simbiyotik dönemde de sürdürebilmeye uygun bir annelik üzerinde pek az durulmuştur. Simbiyotik dönemde geçirgenlik kazanarak cinselliğini dönüştürmeye eğilimli strap-on(protez) anne vasıtasıyla baba infantın oral dönemine biçim vermeye yönelik cinsel arzusunu gerçekleştirebilir. Oral –simbiyotik döneme fallik müdahalenin gerçekleşebilmesi strapon anne(protez) ile mümkün görünmektedir. (Coşkun, Çelik; 2021).
…..
Bu durumda Schreber’in meme temsilinin, içinde penis taşıyan bir meme olduğu söylenebilir. Başka bir deyişle maternal olmayan bir nesne edinip libidinal yatırımını babasına yaparak, kendi maternal non-kapasitesi ile paranoyasını ve agresyonunu yücelterek hayatına devam etmiş, eğitimini tamamlamış, yargıç olmuş, evlenmiş, ailesindeki ve toplumdaki yerini edinmiştir. Buradan da anlaşılacağı üzere maternal non-kapasite latent eşcinselliğe ulaşabilmek için gerekli temeli oluşturmaktadır.